Snurken en mondademhaling: Hoe jij zelf je klachten veroorzaakt.

Gepubliceerd op 1 april 2024 om 18:33

Snurken is een veel voorkomend probleem wat we normaal zijn gaan vinden. Snurken gebeurt als de ademhaling tijdens het slapen zowel door de neus(natuurlijk) en ook de mond(onnatuurlijk) gaat.

 

Ik noem de neusademhaling een natuurlijke ademhaling, omdat dit de natuurlijke manier is om te ademhalen in rust. Je ademt in door de neus richting de buik waarbij de middenrifspier, oftewel het diafragma, samen trekt. Bij de uitademing zal het diafragma weer ontspannen en verlaat de lucht via de neus het lichaam.

 

De mondademhaling is onnatuurlijk in rust. Tijdens sporten of hoge stress, zoals het wegrennen bij gevaar, zal de mondademhaling soms nodig zijn. Dit betekent dus dat de mondademhaling een noodademhaling is. We bevinden ons in een noodsituatie(status van alertheid) en de mondademhaling is nodig om ons voldoende te voorzien van zuurstof. 

 

In een noodsituatie is het lichaam niet of nauwelijks in staat om te herstellen, het lichaam moet namelijk paraat zijn om te kunnen reageren op mogelijk gevaar. Als ik of jij gaan slapen en we gebruiken tijdens de slaap de mondademhaling, snurken, dan zal het lichaam dus veel minder herstel creëren met veel gevolgen op korte, maar vooral ook op langer termijn.

 

Hierbij een aantal gevolgen van het nachtelijke snurken of het dagelijkse mondademhaling zonder dat het nodig is:

  1. Het lichaam staat op opperste paraatheid om te reageren-> geen of nauwelijks herstel.
  2. Je mond is niet in staat om te filteren zoals de neus het doet -> grotere belasting op het immuunsysteem.
  3. Meer kans verslechtering van het gebit, zoals gaatjes of tandplak.
  4. Minder zuurstof opname (30%) dan bij een neusademhaling.
  5. Je slaapkwaliteit neemt sterk af. Als je in nood bent zal je geen diepe slaap krijgen, omdat je dan niet zou kunnen reageren op die dreigende situatie.
  6. Op langer termijn krijg je een vervorming van het gebit-> bij een mondademhaling ligt de tong onder in de mond. Deze hoort juist tegen het gehemelte te rusten, waarbij de tanden zich mooi om de tong vormen. het onder gebit volgt het bovengebit.
  7. Toename van kaak, nek en hoofdpijnklachten
  8. Verandering van houding en anatomie-> de kaak wordt smaller, het hoofd gaat naar voren staan(anteropositie), de bovenrug wordt boller, de kin verdwijnt steeds meer, de neus verandert in een "haviksneus".
  9. Je zal meer stress gaan ervaren(Ortho-sympatisch), omdat je altijd in nood bent terwijl je juist in rust wilt zijn tijdens de slaap(Para-sympatisch).
  10. Het ph-balans wordt verstoord in de mond, maar op langer termijn ook in de rest van het lichaam ->verzuring.
  11. De kans op chronische klachten/pijn neemt snel toe, omdat het lichaam niet herstellen kan.

 

Hoe los je dit op?

  1. Ga 's-nachts slapen met een stukje tape over de lippen.
  2. Train daarnaast de tongpositie in de mond. Hier is een speciale oefening voor: Mewing. Hierbij plaats je de tong tegen het gehemelte net achter de voortanden (deze positie is waar de tong is als je de letter N zegt. Zuig vervolgens de rest van de tong tegen het gehemelte en houdt deze positie vast. Hoe lang je dit wilt doen, mag je zelf weten en is ook afhankelijk van je belastbaarheid. Zelf doe ik dit als ik ga slapen en regelmatig overdag voor een aantal minuten achter elkaar.
  3. Probeer zoveel mogelijk adem te halen door de neus, ook tijdens sport. Daag jezelf uit door zolang mogelijk door de neus te ademen tot het echt niet meer gaat. Pas dan de intensiteit van je sportactiviteit is aan, zodat je weer door de neus kan gaan ademen. Dit zorgt ook nog eens voor sneller herstel tijdens het sporten

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.